Wszelkie istotne zmiany składu produktu, jego postaci, bądź funkcjonalności, które wiążą się z nadaniem produktowi nowych cech lub funkcji oraz są zadeklarowane konsumentowi, wymagają nadania nowego numeru GTIN.
Zasada ta nie może mieć zastosowania do identyfikacji produktów używanych (t.j. odnowionych, o zmienionym przeznaczeniu), w języku angielskim określane jako "non-new". Tego typu jednostki identyfikuje się zgodnie z rozdziałem 2.1.15 Specyfikacji Ogólnych GS1.
Zasada dotyczy sytuacji, w której następuje zmiana składu lub funkcjonalności produktu wymagająca prawnego odzwierciedlenia w deklaracji na opakowaniu produktu oraz jeżeli jednocześnie właściciel marki oczekuje, że konsument lub inni partnerzy łańcucha dostaw będą w stanie odróżnić poprzedni produkt od nowego (zmienionego). Oba warunki muszą zostać spełnione, aby możliwe było przypisanie nowego numeru GTIN.
Nowy numer GTIN musi być przypisany do detalicznej jednostki konsumenckiej lub do podstawowego poziomu jednostki handlowej.
Unikalny numer GTIN musi być przypisany dla każdego poziomu pakowania powyżej detalicznej jednostki konsumenckiej lub powyżej podstawowego poziomu jednostki handlowej.
Zadeklarowana klientowi redukcja zawartości cukru w produkcie np. o 50%.